Διατροφή και στρες ΙΙΙ

Στις μέρες μας υπάρχει παντού στρες: στην δουλειά, στο σπίτι, στον δρόμο, στις μη ποιοτικές σχέσεις ακόμη και στην ίδια την διατροφή μας λόγω της χαμηλής ποιότητας των τροφών που καταναλώνουμε. Ορισμένοι ανταποκρίνονται καλύτερα στο στρες. Επιλέγουν τροφές που τους βοηθούν να ελέγχουν την επίδραση του στρες στην σωματική και πνευματική τους υγεία, Όμως το αδιάκοπο στρες τοξινώνει το αίμα και μας κάνει να αισθανόμαστε κουρασμένοι, εκνευρισμένοι και θυμωμένοι.    

Το στρες υποβαθμίζει την λειτουργία του πεπτικού συστήματος και μειώνει την ταχύτητα του μεταβολισμού. Μπορούμε όμως να προστατεύσουμε την υγεία μας από το στρες με το να επιλέγουμε τροφές που δεν του επιτρέπουν να μας καταβάλλει. Ιδιαίτερα το συνεχές στρες αποσταθεροποιεί το ορμονικό ή ενδοκρινικό σύστημα και αυξάνει τις πιθανότητες να υποφέρουμε από διαβήτη, υπέρταση, παχυσαρκία, εξάντληση των επινεφριδίων και κούραση.    

Οι διεγερτικές τροφές και τα διεγερτικά ποτά δεν καταπολεμούν το στρες αλλά συνεισφέρουν σ΄ αυτό ενώ παράλληλα κουράζουν το ήπαρ.    

Η καφεΐνη αυξάνει την έκκριση της αδρεναλίνης ενώ βαθμιαία φθείρει τα επινεφρίδια. Ο μεταβολισμός μας χάνει την δύναμή του και η καφεΐνη σε συνδυασμό με την κακή διατροφή συμβάλλει στην παχυσαρκία (Mck­ei­th, 2007).    

Η ζάχαρη μας δίνει ενέργεια βραχυπρόθεσμα, ενώ προξενεί την εξάντληση των επινεφριδίων με συνέπεια να χάνουμε την αυτοσυγκέντρωση μας, να εκνευριζόμαστε και να έχουμε κατάθλιψη. Εφόσον το πάγκρεας κουραστεί από την υπερκατανάλωση της ζάχαρης αυξάνεται η πιθανότητα να υποφέρουμε από τον διαβήτη.    

Η υπερβολική κατανάλωση της ζάχαρης που πολλές φορές υπερβαίνει και τις δώδεκα κουταλιές του γλυκού την ημέρα ή το μισό κιλό την εβδομάδα δημιουργεί προβλήματα στον μεταβολισμό μας και στα επίπεδα ενέργειας μας. Έτσι πολλοί υποφέρουν από πονοκεφάλους, κόπωση, ημικρανίες, δυσκοιλιότητα, υπέρταση και διαβήτη (Yud­kin, 1972). Μπορεί η αύξηση της ζάχαρης στο αίμα να μας δίνει ενέργεια αλλά δεν κρατά πολύ. Σε περίπου μία ώρα η ζάχαρη στο αίμα μειώνεται και αισθανόμαστε ζαλάδα, έχουμε θολή όραση, πονοκέφαλο ενώ τρέμουμε και είμαστε αδύναμοι. Τότε θέλουμε να φάμε πάλι κάτι γλυκό (Fenn, 1997).    

Η ζάχαρη προξενεί πρόβλημα στην βιταμίνη Β1. Αυτό συντελεί στην δραστική της μείωση ενώ τα συμπτώματα είναι η κούραση, η νευρικότητα, το μούδιασμα των δακτύλων, οι κράμπες, οι πονοκέφαλοι, το κάψιμο στα πέλματα, οι μυϊκοί πόνοι, η αδύναμη μνήμη και η κατάθλιψη.    

Η ζάχαρη τρέφει τους μύκητες και τα καρκινικά κύτταρα. Μάλιστα πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι είναι πιο βλαβερή και από το κάπνισμα στον καρκίνο του πνεύμονα (Saisana, 2010). Να προτιμούμε την φυσική ζάχαρη των φρέσκων και των ξηρών φρούτων αν και τα δεύτερα πρέπει να τα καταναλώνουμε με μέτρο, καθώς τα σάκχαρά τους είναι συμπυκνωμένα.    

Μην ξεχνάμε ότι τα φρούτα πρέπει να τρώγονται όπως προέρχονται από τη φύση γιατί περιέχουν ίνες, βιταμίνες και μέταλλα. Η φρουκτόζη τους μεταβολίζεται διαφορετικά από την σουκρόζη της ζάχαρης.    

Το αλκοόλ προκαλεί στρες. Καθώς η έκκριση της αδρεναλίνης που παράγεται όταν το πίνουμε συμβάλλει στην πρόκληση νευρικής έντασης , εκνευρισμού και αϋπνίας. Όταν πίνουμε πολύ αλκοόλ σε καθημερινή βάση επιβαρύνουμε το ήπαρ, αυξάνουμε το λίπος στην καρδιά και καταστρέφουμε το ανοσοποιητικό (Mck­ei­th, 2007)    

Το αλάτι αυξάνει την πίεση του αίματος, κουράζει τα επινεφρίδια και προκαλεί συναισθηματική αστάθεια όταν καταναλώνεται σε υπερβολικές ποσότητες.Μην καταναλώνεται πάνω από 2,3 γραμμάρια, δηλαδή ένα κουταλάκι του γλυκού γκρίζο αραφινάριστο θαλάσιο αλάτι την ημέρα. Προσέξτε τις ετικέτες των τροφίμων εκεί που αναφέρεται η λέξη νάτριο/ sodi­um διότι το αλάτι κρύβεται σε πολλές έτοιμες τροφές των οποίων η περιεκτικότητα σε αλάτι επιβαρύνει αθροιστικά την υγεία μας.    

Προσέξτε το γλουταμινικό μονονάτριο ( monosodi­um glu­ta­mate), το προπιονικό άλας ( sodi­um pro­pi­onate), το θειικό άλας ( sodi­um sul­fite) και το νιτρικό άλας ( sodi­um nitrate). Το πρώτο είναι βελτιωτικό γεύσης, το δεύτερο αναστέλλει την εμφάνιση της μούχλας, το τρίτο συντηρεί τα ξηρά φρούτα, ενώ το τελευταίο υπάρχει στα αλλαντικά. (Gold­berg, 2008.)    

Το αλάτι ελαττώνει τα πεπτικά ένζυμα που μεταβολίζουν τις πρωτεΐνες. Έτσι προξενούνται κολίτιδες και μεταβολικά νοσήματα. Επίσης, αυξάνει το υδροχλωρικό οξύ  και μεγαλώνει τις πιθανότητες να προκληθεί πεπτικό έλκος. Δυσκολεύει την αποβολή του ουρικού οξέως από το σώμα μας, προκαλεί πονοκεφάλους, αϋπνία, δυσλειτουργία του προστάτη, επιβαρύνει τους νεφρούς και την καρδιά, αυξάνει όπως και η ζάχαρη τους καρκινικούς όγκους (Saisana, 2010). Κρατήστε τις βαλβίδες της καρδιάς σας σε υγιή κατάσταση αποφεύγοντας το αλάτι που συγκρατεί εβδομήντα φορές περισσότερο νερό από τον εαυτό του στο σώμα μας. Χωρίς την κατάχρηση του αλατιού οι ιστοί του σώματος μας θα παραμείνουν ελαστικοί.