Διατροφή και στρες

10/5/2010

Η εξατομικευμένη και ικανοποιητική διατροφή βοηθά στην προσωπική διαχείριση του στρες. Οι έξυπνες επιλογές τροφών και συμπληρωμάτων διατροφής μας παρέχουν ενέργεια η οποία μας ανακουφίζει από το στρες. Οι τροφές μας ανανεώνουν τις ορμόνες και αναπληρώνουν τις πρωτεΐνες. Η σωστή για μας τροφή αποκαθιστά την λειτουργία της πέψης μετά από μεγάλη περίοδο στρες ενώ είναι σημαντικό το πότε και το πώς τρώμε. Τα τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε κάλιο καταπολεμούν την υπέρταση που οφείλεται στο στρες ενώ ταυτόχρονα εμείς ελέγχουμε την κατανάλωση του επιτραπέζιου αλατιού προτιμώντας το αραφινάριστο γκρίζο αλάτι της θαλάσσης σε πολύ μικρή ποσότητα στο μαγείρεμα. Τέσσερα γραμμάριο κάλιου την ημέρα είναι αρκετή ποσότητα κάλιου για την καταπολέμηση του στρες. Μια μέτρια πατάτα περιέχει 782 mg. κάλιου, μισό αβοκάντο 680 mg.,  μια μεσαία τομάτα 444 mg., 90 γρ. μπακαλιάρου 345 mg., 60 γρ. ξερά βερίκοκα 318 mg., ενώ ένας μέτριος γιαρμάς 308 mg. Τα λίπη να είναι λιγότερα από το 30% της διατροφής. Είναι αναγκαία για την παραγωγή των ορμονών την απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών και μας προσφέρουν ενέργεια και μόνωση. Τα κορεσμένα λίπη από τις ζωικές τροφές προκαλούν καρδιαγγειακές ασθένειες όταν τα καταναλώνουμε καθημερινά σε μεγάλες ποσότητες. Τα μονοακόρεστα λίπη από τις ελιές και τους ξηρούς καρπούς και σπόρους είναι ευεργετικά για την υγεία. Τα πολυακόρεστα λίπη είναι χρήσιμα για την παραγωγή ορμονών των επινεφριδίων και των οιστρογόνων ενώ κρατούν την χλωρίδα του εντέρου σε υγιή κατάσταση. Βρίσκονται στα ψάρια, τους ξηρούς καρπούς και τα λαχανικά. Περιέχουν ουσιώδη λιπαρά οξέα (EFAs) τα οποία ευεργετούν το ανοσοποιητικό και το νευρικό σύστημα. Τα ουσιώδη λιπαρά οξέα με τις πρωτεΐνες αποτελούν τμήμα της δομής της μεμβράνης του κυττάρου. 

Ορισμένες τροφές ενισχύουν το νευρικό σύστημα. Αυτές περιέχουν τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β οι οποίες με τους υδατάνθρακες μας βοηθούν να καταπολεμήσουμε το στρες και την αϋπνία ενώ καλμάρουν/ ηρεμούν το νευρικό σύστημα: τα αυγά (ένα κάθε τρεις μέρες όταν τα τρώμε με τον κρόκο), τα ανεπεξέργαστα δημητριακά ‚oι ξηροί καρποί και σπόροι (τους αποφεύγουμε στον έρπητα), τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά. Η βιταμίνη C δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα ενώ το ασβέστιο ηρεμεί το αίσθημα έντασης και άγχους (Via­gas, 2001). 

Η ανάγκη για ασβέστιο αυξάνει δραματικά κατά την διάρκεια της περιόδου που υποφέρουμε από στρες. Η συνεχής παρουσία νοραδρεναλίνης στο σύστημα μας αυξάνει την έκκριση ασβεστίου το οποίο πρέπει να αναπληρώνεται. Το βόριο και οι βιταμίνες C και D υποβοηθούν την απορρόφηση και την αποτελεσματική χρήση του ασβεστίου από το σώμα μας. Το ασβέστιο μαζί με το κάλιο και το νάτριο ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι μύες. Η απώλεια ασβεστίου επηρεάζει την πυκνότητα των οστών αρνητικά και οδηγεί σε οστεοπενία και οστεοπόρωση. Το σησάμι, ιδιαίτερα το βιολογικό και αποφλοιωμένο, βοηθά πολύ τα οστά εφ’ όσον δεν έχετε δυσανεξία σ’ αυτό. Αλέστε το στην μηχανή του καφέ και προσθέστε το στις σαλάτες και το μαγειρεμένο φαγητό για δυνατά δόντια και οστά.
Προσοχή όμως στα ακόλουθα: Το σησάμι είναι θερμαντική τροφή και οι υπερβολές το καλοκαίρι ίσως σας κάνουν να αισθάνεστε άβολα. Τα νήπια δεν έχουν τόσο ισχυρό πεπτικό σύστημα για να χωνέψουν ολόκληρους τους σπόρους. Αποφεύγουμε το σησάμι όταν οι κενώσεις μας είναι διαρροϊκές. Η πάστα του σησαμιού είναι το ταχίνι το οποίο αραιώνεται με ζεστό νερό για να κατασκευάσουμε σως για μακαρόνια. Προσοχή το ταχίνι δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από ανθρώπους που έχουν υπερβολική συγκέντρωση βλέννας, φλέγματος ή μύξας στο σώμα τους. (Yeoh, 1989) 
Ο χαλβάς με μέλι και αμύγδαλο σε μικρή ποσότητα βοηθά την αναπλήρωση του ασβεστίου το οποίο επίσης υπάρχει στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, στους ξηρούς καρπούς και στα ξηρά φρούτα, στην σόγια και στα υποπροϊόντα της, στις σαρδέλλες σε κονσέρβα με ελαιόλαδο, στον μαϊντανό, στο φύκι kelp, στην τσουκνίδα, στην  πικραλίδα και στα γαλακτοκομικά. Οι διατροφικές ελλείψεις συνεισφέρουν στην επιδημία του στρες. Όμως το στρες  γίνεται ανεξέλεγκτο εξαιτίας των αλλεργιών, των δυσανεξιών, των χημικών, των συντηρητικών, των χρωστικών, των κηρών, των ενισχυτικών γεύσης, των μεθόδων προετοιμασίας και αποθήκευσης των τροφίμων. Αυτό συμβαίνει διότι όλα τα προαναφερθέντα  εμποδίζουν την μεταβίβαση των θρεπτικών ουσιών της βέλτιστης διατροφής που χρειαζόμαστε στα κύτταρά μας. (Via­gas, 2001). 
Πρέπει να προσέχουμε όταν είμαστε εθισμένοι σε συγκεκριμένες τροφές όπως όταν η στάση μας προς τις τροφές αλλάζει λόγω των ορμονικών  μεταβολών στον μηνιαίο κύκλο. Πρέπει να απολαμβάνουμε την τροφή μας και δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι οι καλύτερες επιλογές είναι τροφές χωρίς θερμίδες και χωρίς θρεπτικά στοιχεία. Ας δώσουμε στο σώμα μας ευεργετική τροφή η οποία θα ενισχύσει την υγεία μας και το νευρικό μας σύστημα.